Η.Π.Α.

Η.Π.Α.

Ο Θωμάς Τζέφερσον, ένας από τους εμπνευστές του συντάγματος του 1887,διακήρυξε: «America is new in its forms and principles ». Δηλαδή  η Αμερική έχει και  καινούριες μορφές και καινούριες αρχές. Έκτοτε η Αμερική δεν έπαψε να πιστεύει ότι είναι όντως καινούρια  και να το διαπιστώνει πάντοτε  και να επιβεβαιώνει συνεχώς τα λόγια του Τζέφερσον, ό,τι πράγματι  « η γη ανήκει στους ζωντανούς ».   Τίποτε δεν στάθηκε ικανό να κλονίσει  την αυτοπεποίθησή της, ούτε οι οικονομικές ,οι κοινωνικές  και οι πολιτικές κρίσεις .

Τα αποθέματα αισιοδοξίας που διαθέτει δεν έδωσαν ποτέ το παραμικρό   δείγμα  εξάντλησης.  

Πράγματι η Αμερική αποτελεί ένα καινούριο φαινόμενο στην ιστορία.       

 Η ιδιοτυπία της έγκειται, στο ότι, εθνοτικές ομάδες απ’ όλα σχεδόν τα έθνη της  γης, εγκαταστάθηκαν και δημιούργησαν ένα  έθνος – κράτος . Εάν λάβουμε δε υπόψιν ότι κάθε εθνοτική ομάδα  είχε τις δικές της παραδόσεις, τα δικά της ήθη  και έθιμα, τη δική της γλώσσα, τις δικές της ψυχολογικές και κοινωνικές  ιδιομορφίες, αντιλαμβανόμεθα το θαύμα που συνετελέστη στην Αμερική.  Το μωσαϊκό αυτό αναδείχτηκε σε έθνος με συνειδησιακή εθνική ταυτότητα, τις «Η.Π.Α».

Όλο αυτό το συνονθύλευμα  διαφορετικοτήτων ,συγχωνεύονται και εναρμονίζονται, σε μια καταπληκτική σύνθεση, μέσα από την οποία αναδύεται ο αμερικανός πολίτης.

Η μεταναστευτική προέλευση των κατοίκων της  Αμερικής , αποτελεί  έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες ανάπτυξής της.

Γιατί ο μετανάστης ελαύνεται από τον πόθο και το πάθος της επιτυχίας. Εγκαταλείποντας  την πατρίδα του ,ορκίστηκε να εκμεταλλευθεί κάθε ευκαιρία  «opportunity» ,όπως λέγεται στην αμερικανική γλώσσα  Η ευκαιρία  είναι η λέξη κλειδί. Κάθε μετανάστης που θέλει να είναι άξιος του ονόματός του, πρέπει να την εκμεταλλευτεί την opportunity ,  με όλες του τις ικανότητες και δυνάμεις  και να την αξιοποιήσει έως και τις έσχατες  δυνατότητες που του προσφέρει . 

Μέσα από αυτόν τον αγώνα θα επιβεβαιωθεί ο ίδιος και θα αποδείξει  στο περιβάλλον του τι αξίζει.  Οι μετανάστες συμπεριφέρθηκαν και συμπεριφέρονται  σχεδόν ομοιότροπα. Είχαν να αντιμετωπίσουν τις ίδιες προκλήσεις και απαντούσαν με τον ίδιο δημιουργικό τρόπο.  Δηλαδή, εκμεταλλεύονταν τις ευκαιρίες που τους παρουσιάζονταν και δομούσαν και την εθνική συνείδηση του αμερικανού πολίτη. Από αυτόν τον ψυχισμό διακατέχονταν  οι μετανάστες όταν έφευγαν από την πατρίδα τους και τον ιδιο ψυχισμο και την ιδια κοσμοθεωρια,  διαμόρφωσαν και ως έθνος. Ο μετανάστης μεταβάλλεται σε πρωτοποριακό, ρηξικέλευθο  ασυμβίβαστο και  δημιουργικό στοιχείο.  Άλλωστε ας μην λησμονούμε ότι οι πρωτοπόροι του ελληνικού πολιτισμού, προέρχονταν από μετανάστες που είχαν εγκατασταθεί στην Μ. Ασία.

Οι πρώτοι φιλόσοφοι, οι πρώτοι επιστήμονες, υπήρξαν οι Ίωνες της Μ. Ασίας, οι οποίοι ήσαν μετανάστες από την Αττική και αλλά μέρη της Ελλάδος. Η Μίλητος που δημιουργήθηκε  από μετανάστες της Αττικής, έχτισε 82 αποικίες γύρω από την Εύξεινο Πόντο, οι δε Συρακούσες της Σικελίας, που είχαν δημιουργηθεί από μετανάστες  της Μητροπολιτικής Ελλάδας τον 5^ο  αιώνα, ήταν η πλουσιότερη χώρα του ελληνισμού.

Η Σικελία και η Ν. Ιταλία, ως γνωστό ονομάζονταν Μεγάλη Ελλάδα.

Στην Αμερική κατέφθασαν  οι Άγγλοι μετανάστες, Αγγλικανοί, που δεν ανέχονταν την πολιτική του Κρόμγουελ, οι οποίοι εγκατέλειψαν την Αγγλία και κυριάρχησαν αμέσως στην Αμερική, εις βάρος ων Γάλλων, Ολλανδών και άλλων αποίκων. Μετά ακολούθησαν  οι Σκωτσέζοι και στη συνέχεια οι Ιρλανδοί, οι Γερμανοί και κατόπιν ένα κύμα Ιταλών, οι οποίοι μετέφεραν στις αποσκευές τους  όλες τις  σικελικές  αδυναμίες τους. έπονται οι Σλάβοι και άλλοι λαοί της Ευρώπης μεταξύ των οποίων και  οι  Έλληνες, ασιατικοί λαοί και άλλοι, που αποτέλεσαν το πάζλ του πρώτου αμερικανικού έθνους .

Μετά τον εμφύλιο πόλεμο (1861-1865) και την επικράτηση των Βορείων,  άρχισε η χρυσή περίοδος της Αμερικής. Οι βιομηχανίες, η γεωργία , το εμπόριο αναπτύσσονται κατά τρόπο ιλιγγιώδη . Η Αμερική ζει την ευημερία της  και το όνειρό της, μέχρι το 1929, οπότε έχουμε την πρώτη μεγάλη οικονομική κρίση, η οποία κυριολεκτικώς ανέτρεψε όχι μόνο την πορεία της Αμερικής αλλά και  την ψυχολογία της και το ηθικό της. Το 1929 αποτελεί ορόσημο για την  Αμερική γιατί αρχίζει νέα περίοδος, νέες αρχές και νέες αντιλήψεις να επικρατούν. Με τη πολιτική Ρούσβελτ ανορθώθηκε η οικονομία, αλλά και το ηθικό του αμερικανικού έθνους. Η Αμερική προτίμησε ακόμη την αγκαλιά του απομονωτισμού που είχε αρχίσει από το 1923 με το δόγμα Μονρόε . Έπρεπε να συμβεί το συγκλονιστικό Ιαπωνικό χτύπημα  (Περλ Χαρμπορ 1941), για να αφυπνίσει το αμερικάνικο έθνος και ν’ αρχίσει  την πορεία του προς την κορυφή . Συστρατεύθηκε   όλο το έθνος σαν ένας άνθρωπος και άρχισε να λειτουργεί μια πολεμική μηχανή πρωτόγνωρη στην ιστορία του ανθρώπου . Ο πόλεμος ήταν διμέτωπος. Η Αμερική πολεμούσε στην Ανατολή εναντίον των  Ιαπώνων  και  στη Δύση εναντίον των Γερμανών . Ο πόλεμος τελείωσε και άφησε την  Αμερική μοναδική δύναμη στον κόσμο, η οποία διατηρούσε ακμαίες τις οικονομικές της  δυνάμεις . Η Ιαπωνία  και η Γερμανία, είχαν συντριβεί.  Η Ρωσία και  η υπόλοιπη Ευρώπη,  μάζευαν τα κομμάτια τους   από την συμφορά του Β΄  Παγκοσμίου πολέμου.

Συνέπειες  αυτού του πολέμου ήταν : Η Ρωσία να  έχει 20 εκατ. νεκρούς και  η Γερμανία 15 εκατ. Το σύνολο  των θυμάτων του  Β΄  Παγκοσμίου πολέμου ήταν 43 εκατ. Νεκροί περίπου.         

Η Αγγλία έχασε τη θαλασσοκρατορία της και  εξήλθε  εξαντλημένη  και αποδεκατισμένη από τον πόλεμο . Η Γαλλία είχε υποστεί τεράστιο πλήγμα λόγω της κατοχής. Η Ευρώπη  ολόκληρη αντιμετώπιζε τεράστια οικονομική και κοινωνική  κρίση  .  Η Αμερική με το δόγμα Τρούμαν  και το σχέδιο Μάρσαλ, αγωνίστηκε να περισώσει τον ελεύθερο κόσμο από την κομμουνιστική  λαίλαπα  και έτσι ανορθώνεται η Ιαπωνία και η Γερμανία με την γενναιόδωρη βοήθεια της Αμερικής.

Η σημερινή Αμερική μετά την διάλυση  του  κομμουνιστικού  Μπλοκ,  παρέμεινε η μοναδική δύναμη στον κόσμο. Μια υπερδύναμη, μια αυτοκρατορία, που όμοια της δεν γνώρισε μέχρι τώρα η ιστορία. Η Αμερική δεν είναι βεβαίως αυτοκρατορία.  Δεν έχει τα χαρακτηριστικά της αυτοκρατορίας. Οι αυτοκρατορίες, αποτελούνται από υποτελή έθνη, τα οποία διατηρούν τα εθνικά τους όνειρα και τον πόθο για την ανεξαρτητοποίηση τους.  Η αμερικάνικη  υπερδύναμη  αποτελείται από εθνότητες οι οποίες έχουν κοινή εθνική συνείδηση  και έχουν εγκολπωθεί τα όνειρα και τα οράματα της αμερικανικής πολιτείας .Είναι αμερικανοί πολίτες. Αυτή η ενότητα του αμερικανικού έθνους, αποτελεί και την δύναμή της. Στις αυτοκρατορίες υπήρχαν φυγόκεντρες  δυνάμεις, οι οποίες υπονόμευαν την συνοχή τους . Οι ΗΠΑ είχαν  μόνο κεντρομόλες δυνάμεις, που πλούτιζαν την δύναμή τους.

Μετά το  Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο,  αρχίζει   ο ανταγωνισμός με την   Σοβ. Ένωση. Η Αμερική κινητοποίησε όλες τις δυνάμεις, στρατιωτικές ,οικονομικές , ως ανάχωμα για την ανάσχεση της εξάπλωσης της κομμουνιστικής λαίλαπας.

Η μισή σχεδόν Ευρώπη περιχαρακώθηκε στο σιδηρούν παραπέτασμα,  κάτω από το πέλμα της Ρωσίας και σε λίγο  ο κομμουνισμός χτύπησε και την Ασία. Η Κίνα η μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο  και ένα μέρος της Ασίας κομμουνιστηκοποιήθηκε  .

 Η Αμερική με  ελεγχόμενο φόβο ατένιζε αυτή την εξάπλωση της κομμουνιστικής λαίλαπας. Ενίσχυε τις στρατιωτικές της δυνάμεις  σε βαθμό ,που υπερέβαινε τις ανάγκες της. Γι’ αυτό και υπήρχε αντίδραση  στο εσωτερικό των Η.Π.Α  γι’ αυτή την στρατικοποίηση της   Αμερικής,  που ονομάστηκε τελικά πενταγωνισμός .

Ο Πενταγωνιμός είναι ένα πλέγμα από βιομηχάνους όπλων, από στρατιωτικούς, εμπόρους, καθηγητές και άλλους.

 Ο γερουσιαστής Φούλμπραϊτ, πολέμιος αυτής της εκτροπής της Αμερικής, είχε αναφέρει τα ακόλουθα σε  έναν  λόγο  του :

«Σήμερα θα δείξω μερικά από τα καταστρεπτικά αποτελέσματα του πολέμου πάνω στην εσωτερική ζωή μας . Την αυξανόμενη στρατικοποίηση της οικονομίας  μας και των πανεπιστημίων. Ολοένα και περισσότερο η οικονομία μας ,η κυβέρνησή μας και τα πανεπιστήμιά μας, προσαρμόζονται στις απαιτήσεις του συνεχούς πολέμου –ολοκληρωτικού πολέμου-­ περιορισμένου πολέμου και ψυχρού πολέμου. δηλ. έχουμε θέσει τους εαυτούς μας μέσα σε μια στρατιωτικοποιημένη κοινωνία » . Ο Φούλμπραϊτ δεν πιστεύει  ότι το στρατιωτικό­-βιομηχανικό  πλέγμα είναι συνωμοτική εφεύρεση, αλλά μάλλον το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της δημιουργίας μιας τεράστιας μόνιμης στρατιωτικής δύναμης. Και συμπληρώνει: « Οι ανάγκες αυτής της τεράστιας στρατιωτικής δύναμης προκάλεσαν τη δημιουργία  μεγάλων βιομηχανιών, για την άμυνα, δεμένων με τις ένοπλες δυνάμεις σε ένα δεσμό κοινού συμφέροντος ».

 Για τον Φούλμπραϊτ εκείνο  που αποτελεί  το στρατιωτικό­-βιομηχανικό πλέγμα, έχει  αναχθεί  σε πολιτική δύναμη,γιατί οι στρατιωτικοί ,βιομήχανοι ,εργάτες και πολιτικοί έχουν από κοινού ενωθεί και έχουν δημιουργήσει μια πανίσχυρη καινοφανή νέα δύναμη, η οποία έχει σαν σκοπό  να διαιωνίσει τις εξωτερικές στρατιωτικές  αποστολές και την εισαγωγή και ανάπτυξη νέων τύπων δαπανηρών όπλων, για την στρατικοποίηση μεγάλων τομέων της εθνικής τους ζωής. O πενταγωνισμος έχει πράγματι ένα σχέδιο. Να επιλέγει  συνεχώς πολέμους σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου για να διατηρεί τη σημερινή στρατιωτική του εξουσία και να τους  μεγενθύνει όσο το δυνατό περισσότερο . Εν συντομία το σχέδιό του είναι να διατηρεί μια στρατιωτική αγορά μέσω του διαρκούς πολέμου.

Στο πλέγμα αυτό που λέγεται πενταγωνισμός και είναι υποκατάστατο του ιμπεριαλισμού, θα περίμενε κανείς τα πανεπιστήμια  να είναι αντίβαρο σε αυτό το νοσηρό πλέγμα που ξεστρατίζει την Αμερική  από  τον πραγματικό  δρόμο  και τις αρχές της ιστορικής αφετηρίας της. Και λέει ο Φούλμπραϊτ « Όχι λιγότερο από τους επιχειρηματίες, τους εργάτες και τους πολιτικούς , οι καθηγητές αγαπάνε και αυτοί τα χρήματα και την επιρροή. Έχοντας κατά παράδοση στερηθεί και τα δύο ,αυτοί καλοδέχονται τα συμβόλαια που τους προσφέρει το στρατιωτικό κατεστημένο ». Και αποκαλεί τα συμβόλαια αυτά διαφθοροποιά και λέει πως « τα συμβόλαια δε παραχωρούνται σε αυτούς που αμφισβητούν την πολιτική της κυβέρνησης , αλλά σε εκείνους που συμφωνούν σε όσα αυτή επιθυμεί ». Επέλεξα κομμάτια από τις ομιλίες  του γερουσιαστή Φούλμπραϊτ , για να καταδείξω ότι σήμερα ακούγονται πάρα πολύ επίκαιρα αυτά που ειπώθηκαν στη δεκαετία του 1950 – 1960.  Ο πόλεμος του Βιετνάμ για παράδειγμα,  εντός ενός έτους, είχε σαν αποτέλεσμα το 1966 να αναδείξει νέους μεγιστάνες του πλούτου . Οι πόλεμοι του Ιράκ, οι πόλεμοι του Αφγανιστάν καθιστούν  όλο και ισχυρότερες  τις στρατιωτικές βιομηχανίες .

Φοβάμαι ότι η Αμερική έχει εκτραπεί από  τις  συνταγματικές της αρχές, από το σύνταγμά της και από την ιδρυτική της φιλοσοφία.

Τα λάθη  της μειώνουν την επιρροή της  σε επικίνδυνο βαθμό, γιατί συμπεριφέρεται αλαζονικά και  ετσιθελικά. Δηλαδή είναι θύμα της αλαζονείας,  που δημιουργεί η δυναμή της , η οποία  δύναμη είναι  εκείνη που απογειώνει από την πραγματικότητα και δημιουργεί το αίσθημα του αήττητου, της  μοναδικότητας και του παντοτινού.

Όλο αυτό το πλέγμα των εκτροπών, οδηγούν σε λανθασμένες, και εγκληματικά επικίνδυνες ενέργειες και αποφάσεις τις  οποίες η Αμερική πληρώνει  και θα πληρώσει πολύ ακριβά

. Το Βιετνάμ είναι ένα καθοριστικό παράδειγμα  αλαζονικής συμπεριφοράς της Αμερικής . Το Ιράκ είναι το δεύτερο μεγάλο λάθος που το πληρώνει ακριβότερα  τώρα η Αμερική . Ο πόλεμος  στο Ιράκ δεν είναι απλώς λάθος, ήταν και είναι έγκλημα. Ο Σαντάμ Χουσεΐν και αν δεν υπήρχε, έπρεπε η Αμερική να  τον δημιουργήσει . Ο Σαντάμ ήταν εχθρός της Αλ Κάιντα, του Ιρανικού φονταμενταλισμού, και αντί να τον προσεταιριστεί και να τον χρησιμοποιήσει  ως όργανό της ,όχι  μόνο  τον νίκησε, αλλά και τον εξόντωσε. Πάρα ταύτα οι πόλεμοι αυτοί διατηρούν κι ενισχύουν τη δύναμη του στρατιωτικού – βιομηχανικού πλέγματος κι έτσι αναδεικνύονται νέες εταιρείες  , νέοι μεγιστάνες του πλούτου .

Όλα αυτά τα γεγονότα μας θυμίζουν την φράση του Φούλμπραϊτ.

 «Ο πενταγωνισμός  έχει πράγματι ένα σχέδιο να διεξάγει συνεχώς πολέμους, σε  οποιοδήποτε μέρος   του κόσμου ». Αυτό εμάς τους Έλληνες μας ενδιαφέρει ιδιαίτερα, γιατί η ένταση μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας δεν αποκλείεται   να είναι προϊόν εξωτερικών παρεμβάσεων, με σκοπό να εξοπλίζονται συνεχώς η Ελλάδα και η Τουρκία . Ο εξοπλισμός τόσο της Ελλάδας όσο και της Τουρκίας, προσφέρει αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια στα ταμεία των πολεμικών βιομηχανιών .

  Παρά ταύτα, η Αμερική που πιστεύει στις παραδοσιακές της αρχές, αντιστέκεται και πιστεύει ότι τελικά θα νικηθεί ο κακός δαίμων που λέγεται αλαζονεία της  δύναμης  και  θα υποταχθούν τα τρομακτικά συμφέροντα, στις παραδοσιακές αρχές της δημοκρατίας και της ηθικής. Η Αμερική θα ανακαλύψει την φιλοσοφία της, τον στοχασμό της και τον προορισμό της που είναι η υπεράσπιση της ειρήνης και της ευημερίας των λαών. Οι Η.Π.Α.,εάν δεν  επιστρέψει στις αφετηριακές τους αρχές και αξίες, τότε η παρακμή βρίσκεται επί θύραις. Και μάλιστα υπάρχουν και στοχαστές και φιλόσοφοι σήμερα  που ισχυρίζονται ,ότι έχει αρχίσει η παρακμή της Αμερικής .

Πρέπει να αντιληφθει το αμερικανικό-πολιτικό-οικονομικό-κοινωνικό -στρατιωτικό κατεστημένο, ό,τι  η δύναμις διαφθείρει. Η απόλυτη δύναμη διαφθείρει απόλυτα .

Η Αμερική είναι η μόνη χώρα που ενώ ξοδεύει μυθώδη ποσά για να βοηθήσει τον υπόλοιπο κόσμο, εισπράττει μόνο μίσος και απέχθεια. Η εξήγηση του φαινόμενου είναι δύσκολη. Παρά ταύτα  θα πρέπει να πούμε ότι αυτό οφείλεται στην αλαζονική συμπεριφορά της, στην αδιαφορία  να κατανοήσει τις συνθήκες που επικρατούν σε κάθε χώρα  και στον άκομψο τρόπο που επεμβαίνει. Και  ένας άλλος λόγος, είναι η έλλειψη διπλωματικής  παράδοσης. Θα πρέπει να ασχοληθούμε πλέον με την σύγκριση της Αμερικής με τις άλλες παλιές και αναδυόμενες δυνάμεις.